*
Właśnie
potwierdziło się to, co dręczyło mnie od momentu, gdy ją dziś zobaczyłem. Wciąż
bardzo mi na niej zależało. Trzymałem ją w ramionach i jedyne, czego chciałem,
to zatrzymać czas i nigdy jej z nich nie wypuszczać. Nie pozwolić jej uciekać. Wiedziałem
jednak, że jej nie zdobędę, jeśli dalej będę się zachowywał, jak dotychczas.
Olśniło mnie dopiero w momencie, w którym poprosiłem ją do tańca, a ona
odmówiła. Hania się bała. Bała się osaczenia i nachalności, a ja w swoim
egoizmie nawet nie zwróciłem na to uwagi. Atakowałem ją, a ona się broniła.
